W 83 rocznicę drugiej fali wywózki nasi uczniowie wspominali losy Sybiraków i oddali hołd wszystkim, do dziś nie policzonym Ofiarom Golgoty Wschodu, tym znanym z nazwiska i tym bezimiennym.

W wyniku agresji sowieckiej na Polskę 17 września 1939r. wschodnie obszary Rzeczypospolitej znalazły się w granicach Związku Sowieckiego. Dla mieszkających tam Polaków oznaczało to zmierzenie się z nową władzą , która wszystkimi sposobami dążyła do wynarodowienia i zrusyfikowania obywateli polskich.

Plany sowietyzacji zakładały zniszczenie wszystkiego, co polskie i stworzenie człowieka sowieckiego- dlatego grupy , które uosabiały polskość i mogły przekazywać narodową tradycję były skazane na deportacje w głąb ZSRS. Wywózki objęły przede wszystkim polską elitę , która była częścią społeczeństwa najbardziej świadomą swej narodowości i przynależności państwowej.

13 kwietnia 1940r. miałam miejsce druga z czterech masowych deportacji obywateli polskich na Sybir. Objęła urzędników państwowych ,policjantów , nauczycieli , działaczy politycznych, przedstawicieli ziemiaństwa i rodziny ofiar zbrodni katyńskich. Szacuje się , że wywieziono wówczas około 61 tys. Ludzi.

Pamięć o tych , którzy padli ofiarą bezwzględnej polityki władz sowieckich powinna być szczególnie przez nas pielęgnowana , ponieważ deportacje najmocniej dotknęły Polaków zamieszkujących wschodnie tereny Rzeczypospolitej, w tym również nasze.